• Slider Image
  • Slider Image
  • Slider Image
Msze święte i nabożeństwa

Msze święte i nabożeństwa

Dni powszednie: godz. 17:00 i 17:30
Niedziela: godz. 9:00, 12:00, 17:00

Kancelaria:
Czynna codziennie od godz. 16:00 do 16:50
z wyjątkiem niedziel i świąt

Czytaj więcej

ADWENT

Nazwa Adwent pochodzi z łacińskiego słowa adventus, oznaczającego przyjście. W kościele łacińskim, odnosi się do czasu, podczas którego wierni Kościoła katolickiego przygotowują się do obchodów święta Bożego Narodzenia, rocznicy narodzin Jezusa Chrystusa.…

NIEDZIELA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

przejdź do galerii…

Stajemy dzisiaj wobec Chrystusa Króla Wszechświata, który wychodzi naprzeciw wszystkim rozczarowanym ziemską władzą, skrzywdzonym, wszystkim pragnącym prawdziwej wolności, sprawiedliwości, miłości i pokoju. On jeden może zaspokoić najgłębsze pragnienia ludzkiego serca. Św. Jan Paweł II pisał w Liście do młodych całego świata w 1985 roku: „Człowiekowi koniecznie potrzebne jest miłujące spojrzenie Chrystusa. Może najbardziej w chwili doświadczenia, upokorzenia, prześladowania, klęski – wtedy gdy nasze człowieczeństwo zostaje jakby przekreślone w oczach ludzkich, znieważone i podeptane – wtedy świadomość tego, że […] Chrystus miłuje każdego i zawsze, […] pozwala nam przetrwać”.…

XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA

Ewangelia (Łk 21,5-19)

Nie muszą to być od razu straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie, ale czujemy się czasem, jakby nasz świat się zachwiał i uciekł nam spod nóg. To, co miało być trwałe, okazało się kruche, to, w czym pokładaliśmy nadzieję, boleśnie nas zawiodło. Nie wszystko można kupić i nie zawsze wystarcza nasza zaradność i inteligencja. Wiara jest poszukiwaniem prawdziwej trwałości. Jest wytrwałym dążeniem, do Tego, który Trwa.…

XXXII niedziela zwykła


Jeśli chcemy zbliżyć się do zrozumienia, czym jest i będzie dla nas niebo, musimy uświadomić sobie podstawowe prawdy, które należą do naszego dziedzictwa wiary, a więc potrzebę miłości. „Kto nie miłuje, trwa w śmierci”. To miłość pozwala czynić dobro i w ten sposób świadczyć o przynależności do Chrystusa, który jest niekończącym się życiem. A miłość, z racji na swoją naturę, jest wieczna, sięga poza doczesność.…

Ciastka „Tadeuszki”

Tradycyjnie już w nasze święto ku czci św. Judy Tadeusza zapraszamy do zakupu ciastka. Dochód przeznaczony jest na dofinansowanie ferii zimowych i Oazy naszych dzieci i młodzieży. Smacznego. Paniom dziękujemy za te pychotki.…

Odpust parafialny

28 października to Uroczystość ku czci naszego Patrona św. Judy Tadeusza  oraz kolejna rocznica utworzenia parafii. W tym roku przeżywamy już 22 rocznicę istnienia naszej wspólnoty.
W dzień odpustu zapraszamy na msze św., by podziękować Panu Bogu za dar Kościoła, wspólnot parafialnych i za wszystkich którzy parafię tworzą. Uroczysta Suma o godz. 12.00 z udziałem zaproszonych księży. Po mszy Litania do św. Judy Tadeusza i procesja Eucharystyczna.…

Niedziela – Uroczystość Rocznicy poświęcenia kościoła własnego

Ewangelia (Łk 18, 9-14)

W świetle dzisiejszej Ewangelii winniśmy wyostrzyć uwagę, gdy wzbiera w nas faryzejska pewność siebie; gdy smakuje nam uczucie górowania nad tymi, którzy wydają się nam wielkimi grzesznikami. Nie jest dobrze, gdy oskarżając innych i mówiąc Bogu, jakie to zło czynią inni, chcemy „zapunktować”, chcemy w taki marny sposób wydać się lepszymi i sprawiedliwymi w obliczu Boga! Efekt faryzejskich zabiegów jest zgoła przeciwny od zamierzonego. Wcale przez to nie jawimy się Bogu jako mili, usprawiedliwieni. Wręcz przeciwnie. Dopiero wejście i przyswojenie sobie postawy celnika uczyni nas w oczach Boga – miłymi, sprawiedliwymi. Kimś, kogo można przygarnąć, komu można okazać bezmiar przebaczenia.…

XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA

EWANGELIA (Łk 18, 1-8)

Na kartach Pięcioksięgu widać, jaką ochroną cieszyły się wdowy w starożytnym Izraelu. Nie miały oparcia, dlatego potrzebowały opieki od innych. Wdowa z dzisiejszej Jezusowej przypowieści naprzykrza się sędziemu, gdyż potrzebuje obrony. Sama nie da sobie rady. I to jest sedno naszej relacji z Bogiem: sami nie damy rady. Dlatego mamy Go prosić, wołać do Niego, niekiedy krzyczeć. Bo jesteśmy jak ta wdowa – aby żyć naprawdę, potrzebujemy Bożej łaski i obrony. Najpierw jednak musimy się do tej potrzeby przyznać. Stanięcie w prawdzie o naszej kruchości i niesamowystarczalności otwiera drogę ku odnowie całego naszego życia.…