Dni powszednie: godz. 17:00 i 17:30
Niedziela: godz. 9:00, 12:00, 17:00
Kancelaria:
Czynna codziennie od godz. 16:00 do 16:50
z wyjątkiem niedziel i świąt
Zapraszamy do galerii, gdzie można zobaczyć zdjęcia z I Komunii Świętej, Rocznicy oraz Bierzmowania.…
Kościół co roku obchodzi uroczyście wspomnienie zesłania Ducha Świętego, by przypomnieć bierzmowanym ich nowe zadania. W tym dniu stajemy przed pytaniem, w jakiej mierze jesteśmy przewodnikiem energii Boga, a w jakiej nie…
Kościół święty kilka razy w roku zaprasza nas do myślenia o niebie. Dziś jest właśnie taki dzień, kiedy chcemy popatrzeć w niebo i pomyśleć o niebie. Dzisiaj coraz rzadziej myślimy o niebie. Jest nam coraz lepiej na ziemi, coraz lepiej się czujemy, w zasadzie niczego nam nie brakuje poza pewnymi drobiazgami. Przynajmniej u nas, w Polsce. Gdzieś indziej pewnie jest trochę inaczej, bo ludzie cierpią głód, bo toczą się konflikty zbrojne itd. Ale u nas? Dlatego dobrze, że dziś w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jesteśmy zaproszeni, aby pomyśleć choć przez chwilę o niebie. …
W związku z pytaniem Tomasza, jak iść za Jezusem tam gdzie On idzie, Nauczyciel objawia swoim uczniom, że On jest „Drogą, Prawdą i Życiem” (w. 6). Na temat tego tajemniczego wyrażenia św. Augustyn mówił, wkładając w usta Pana Jezusa jego odpowiedź dla Tomasza: „Którędy chcesz iść? Ja jestem Drogą. Gdzie chcesz iść? Ja jestem Prawdą. Gdzie chcesz pozostać? Ja jestem Życiem (…). Mędrcy tego świata rozumieją, że Bóg jest życiem wiecznym i poznawalną prawdą; ale Słowo Boże, które jest Prawdą i Życiem u Boga, stało się Drogą, przyjmując ludzką naturę”…
IV Niedziela Wielkanocna jest obchodzona w Kościele jako Niedziela Dobrego Pasterza – dzień szczególnej modlitwy o powołania. Podczas Eucharystii czytany jest fragment Ewangelii wg św. Jana, w którym Jezus nazywa siebie dobrym pasterzem (J 10,1-10). Ma on wyjątkowy wymiar duszpasterski
Praktykę modlitwy Kościoła w intencji powołań do stanu kapłańskiego i życia zakonnego ustanowił w 1964 r. papież Paweł VI. Od tamtego czasu jedna z niedziel okresu wielkanocnego, zwana Niedzielą Dobrego Pasterza, poświęcona jest na modlitwę w intencji powołań…
Uczestnicząc w Eucharystii niech rodzi się w nas pytanie: Czy rzeczywiście spotykam tam Zmartwychwstałego? Ile było już w moim życiu Mszy Świętych, podczas których pośpiech, senność, zmęczenie zamknęły moje oczy na obecność Chrystusa? Jakże straszna to rzeczywistość – być tak blisko Chrystusa, spożywać Je i mimo to nie odczuwać Jego obecności!!! Może powinienem dziś postanowić tylko jedno: od dziś uczynię wszystko, aby na Mszy byś rześkim, wypoczętym i w ten sposób spotkać się świadomie z Chrystusem. Resztę uczyni już sam Chrystus. On przemieni moje życie, wleje w nie radość, miłość i pokój. On stanie się Źródłem mego zmartwychwstania. A ja będę pił z tego Źródła i poczuję na nowo, że żyję…
Obchodzona w drugą niedzielę wielkanocną Niedziela Miłosierdzia Bożego została ustanowiona dla całego Kościoła przez świętego Jana Pawła II w 2000 r. Po raz pierwszy święta tego zapragnął sam Pan Jezus, zwracając się do świętej. Faustyny w Płocku w 1931 r. Święto dzisiejsze ma służyć uwielbieniu Bożego miłosierdzia. Znakiem przypominającym nam o tym jest obraz Miłosiernego Chrystusa, z podpisem „Jezu ufam Tobie.
Obraz Jezusa Miłosiernego to znak dla nas. Na nim Jezus zmartwychwstały staje przed nami tak, jak przed Tomaszem w Wieczerniku, otwiera Swój bok i mówi: Nie można pójść na śmierć za kogoś, kogo się nie kocha. Dotknij moich ran – to zapłata za twoje zbawienie! I nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!…
Co roku Kościół pozwala nam w Niedzielę Palmową, zwaną Niedzielą Męki Pańskiej, wsłuchiwać się na nowo w historię Jezusa. To On siłą miłości pokonał zło i wziął na siebie całą nieprawość człowieka, o której tak mówił św. Jan Paweł II w czasie swojej pielgrzymki do Polski w 2002 roku w Krakowie: „Na wiele sposobów usiłuje się zagłuszyć głos Boga w ludzkich sercach, a Jego samego uczynić ‘wielkim nieobecnym’ Tajemnica nieprawości wciąż wpisuje się w rzeczywistość świata, w którym żyjemy”. Doświadczając tajemnicy nieprawości, rodzącego się na naszych oczach zła, z lękiem patrzymy w przyszłość, obawiamy się pustki, cierpienia i unicestwienia. Jeśli chcemy zobaczyć, jak daleko Bóg przybliżył się do nas, by nas uwolnić od nieprawości i lęków, to musimy spojrzeć na krzyż Chrystusa. To dzięki Jego zbawczej ofierze wyzwolenie od grzechu i śmierci stało się także naszym udziałem…
Dzisiejszą Ewangelię o wskrzeszeniu Łazarza możemy odczytać jako zachętę do modlitwy, prośbę o łaskę uzdrowienia dla bliskich chorych. Można też ją odczytać jako zachętę do modlitwy i wdzięczności za zwycięstwo nad grzechem. Obojętnie jak spojrzymy na wskrzeszenie Łazarza pomyślmy, że Jezus pragnie naszego obudzenia się ze śmierci grzechu. Chce do nas przyjść i tak jak Łazarzowi powiedzieć WYJDŹ NA ZEWNĄTRZ, ze mną pokonasz swoje grzechy, ze mną znów ujrzysz światło…
Bóg stawia dziś przed każdym poważne zadanie: mam otworzyć własne serce, które często stawia opór Bogu, na światło Prawdy. Także my chrześcijanie możemy być „ślepi”, możemy oskarżać tych, którzy mówią prawdę i prawdy bronią. Z powodu „ślepoty” rodzi się wiele zła na świecie: małżeństwa się rozpadają, dzieci są źle wychowywane, wiara staje się obłudna i niebezpieczna, Bóg jest wykorzystywany do prywatnych celów…
Mając przed oczyma dzisiejszą Ewangelię odpowiedzmy sobie na jedno tylko pytanie: W jakim kierunku zmierza moja wiara? Rozwija się, zatrzymała się w miejscu, czy może zmierza ku powolnemu upadkowi?…