Ewangelia Łk 12, 13-21

  Skarb to dobro, które skupia na sobie uwagę posiadacza jak i zdobywcy. Na ile to, co zdobywa człowiek, tak naprawdę zdobędzie jego serce? Na ile to, co posiadamy, tak naprawdę nie posiada nas? A więc czy zdobyty skarb, nie czyni mnie jego osobistym niewolnikiem? 

   Skarb w niebie, to bogactwo owoców dialogu z Bogiem, który mówi do mnie poprzez błogosławieństwa, przykazanie miłości jak i wiele innych przesłań. To skarb zdobywany czynem jak i słowem, które nie ograbia z ludzkiej godności. Prawdziwie bogatym w wymiarze nieba staje się ten, kto w rzeczywistości ziemskiej spełnia  przesłanie, mówiące: nikt nie jest na tyle bogatym, aby nie móc coś jeszcze przyjąć, jak i tak bardzo ubogim, aby coś innym nie ofiarować. To właśnie jest wyobraźnia miłosierdzia praktycznie realizowanego.