• Slider Image
  • Slider Image
  • Slider Image
Msze święte i nabożeństwa

Msze święte i nabożeństwa

Dni powszednie: godz. 17:00 i 17:30
Niedziela: godz. 9:00, 12:00, 17:00

Kancelaria:
Czynna codziennie od godz. 16:00 do 16:50
z wyjątkiem niedziel i świąt

Czytaj więcej

WIELKI PIĄTEK

Liturgia na cześć Męki Pańskiej, sprawowana w Kościele tylko dzisiaj, będzie transmitowana z naszej świątyni o godzinie 15:00. Wcześniej, o 14:30 nabożeństwo Drogi Krzyżowej.

W dniu dzisiejszym wszystkich obowiązuje post ścisły – post i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Osoby od 14. do 18. roku życia oraz osoby mające ponad 60 lat są zobowiązane jedynie do wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. Osoby między 18. a 60. rokiem życia powinny zachować nie tylko wstrzemięźliwość, ale również post: trzy posiłki, przy czym tylko jeden do syta, a dwa – lekkie. Z obowiązku tego są zwolnione osoby chore. Kościół zachęca także do przedłużenia postu i wstrzemięźliwości aż do rozpoczęcia liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc.

W dniu dzisiejszym jesteśmy wezwani do trwania przed Chrystusem Ukrzyżowanym. Ten dzień nie powinien mieć charakteru wyłącznie smutnego – Mękę Chrystusa rozważamy przecież w kontekście nadchodzących Świąt Zmartwychwstania. Niemniej jednak Wielki Piątek ma być dniem wyciszenia i skupienia.

Wielki Piątek to dzień Krzyża. Po południu odprawiana jest niepowtarzalna wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy. Przed ołtarzem przez chwilę leżą krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się opis Męki Pańskiej według św. Jana.
Po homilii w bardzo uroczystej modlitwie wstawienniczej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. Szczególnie przejmujące są modlitwy o jedność chrześcijan, prośba za niewierzących i za Żydów.
Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Zasłonięty Krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”. Po liturgii Krzyż zostaje w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł go adorować. Jest on aż do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Przyklęka się przed nim, tak, jak normalnie przyklęka się przed Najświętszym Sakramentem. Po adoracji Krzyża przynosi się Najświętszy Sakrament i wiernym udziela się Komunii.
Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa.

Wielki Czwartek


Obraz: Jean-Baptiste Champagne, The Last Supper.

„Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego. (…)
Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Przed rozpoczęciem liturgii opróżnia się tabernakulum, w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament.
Msza św. ma charakter bardzo uroczysty. Jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji.
Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Równocześnie nakazał apostołom: „To czyńcie na Moją pamiątkę”. Tradycja upatruje w tych słowach ustanowienie służebnego kapłaństwa, szczególne włączenie apostołów i ich następców w jedyne kapłaństwo Chrystusa.
W liturgii podczas śpiewu hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. (…) Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostanie bez obrusa, świec i wszelkich ozdób.”
Źródło: https://tiny.pl/7q76v

V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

Wydarzenie wskrzeszenia Łazarza pokazuje nam, jak życie duchowe może się zmieniać. Widać to na przykładzie sióstr Marty i Marii. Przypomnijmy sobie epizod z wizytą Pana Jezusa w domu Marty z Ewangelii św. Łukasza. Tam Pan Jezus pochwalił Marię za jej wsłuchanie się w Jego naukę, a Martę lekko zganił za zajmowanie się rzeczami w owej chwili niepotrzebnymi. Śmierć Łazarza wstrząsnęła siostrami i role niejako się odwróciły. Teraz to Marta wybiega naprzeciw Jezusa, wyznaje Mu swój żal, ale również wiarę w Jego mesjańskie posłannictwo. Maria początkowo siedzi w domu, a gdy przybywa, to wyraża tylko swój żal. Jest w tym lekcja, że jedno zwycięstwo duchowe nie oznacza duchowej dojrzałości i że trzeba być ciągle gotowym na nowe wyzwania.
Dlaczego Pan Jezus zapłakał? Tradycyjnie tłumaczy się Jego płacz smutkiem z powodu śmierci przyjaciela. Pan Jezus jednak w Ewangelii powiedział wyraźnie, że cieszy się, że Go nie było przy śmierci Łazarza, bo dzięki temu może dokonać znaku, w którym objawi się Chwała Boża. Skąd zatem płacz? Pan Jezus zapłakał na widok załamanej Marii i płaczącego tłumu Żydów. Być może był to płacz wynikający z wiedzy, iż pomimo Jego Męki i Zmartwychwstania, niektórzy ludzie w Niego nie uwierzą. Tak było w przypadku Judasza i arcykapłanów Kajfasza i Annasza. Ludzka nieczułość jest tym, co dogłębnie smuci Jezusa.…

Dyspensa

Radom, 27 marca 2020 r.
Dyspensa
W związku z ogłoszeniem w Polsce stanu epidemii, biorąc pod uwagę zagrożenie zdrowia oraz życia wiernych, zgodnie z kan. 87 § 1, kan. 1245 i kan. 1248 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz zaleceniami zawartymi we Wskazaniach Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z dnia 21 marca 2020 roku oraz decyzją zawartą w Komunikacie Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski z dnia 24 marca 2020 roku –
udzielam dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej
wiernym Diecezji Radomskiej oraz osobom przebywającym na jej terenie. Dyspensa obowiązuje do odwołania stanu epidemii.
Wszystkich, którzy korzystają z dyspensy zachęcam do duchowej łączności ze wspólnotą Kościoła i uczestnictwa – szczególnie rodzinnego – we Mszy Świętej transmitowanej przez radio, telewizję i internet.
Wszystkich Was, Drodzy Siostry i Bracia, proszę o modlitwę w intencji Ojczyzny i Kościoła, władz państwowych i samorządowych, a w szczególny sposób w intencji ratowników medycznych, lekarzy, pielęgniarek, pracowników laboratoriów, przychodni i aptek; w intencji salowych, wolontariuszy, pracowników szpitali i stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz wszystkich zaangażowanych w leczenie i ochronę naszego życia i zdrowia. Proszę także o modlitwę w intencji chorych i zmarłych z powodu epidemii.
X Henryk Tomasik
Biskup Radomski

AKT ZAWIERZENIA BOŻEMU MIŁOSIERDZIU

AKT ZAWIERZENIA BOŻEMU MIŁOSIERDZIU
PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA I CHORYCH
Z PROŚBĄ O USTANIE PANDEMII
Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość,
przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi
doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie, trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei.
Wszechmogący Boże, w obliczu pandemii, która dotknęła ludzkość,
z nową gorliwością odnawiamy akt zawierzenia Twemu miłosierdziu,
dokonany przez św. Jana Pawła II.
Do Ciebie z pokorą wołamy! Spraw, aby ustała pandemia koronawirusa.
Błogosław wszystkim, którzy trudzą się, aby chorzy byli leczeni,
a zdrowi chronieni przed zakażeniem.
Przywróć zdrowie dotkniętym chorobą, dodaj cierpliwości przeżywającym kwarantannę,
a zmarłych przyjmij do swego domu w niebie.
Umocnij w ludziach zdrowych poczucie odpowiedzialności za siebie i innych,
aby przestrzegali koniecznych ograniczeń, a potrzebującym nieśli pomoc.
Odnów naszą wiarę, abyśmy trudne chwile przeżywali z Chrystusem, Twoim Synem,
który dla nas stał się człowiekiem i jest z nami każdego dnia.
Wylej swego Ducha na nasz naród i na cały świat,
aby ci, których zjednoczyła walka z chorobą,
zjednoczyli się także w uwielbieniu Ciebie, Stwórcy wszechświata
i gorliwie walczyli również z wirusem grzechu, który niszczy ludzkie serca.
Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna,
miej miłosierdzie dla nas i całego świata.
Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Św. Janie Pawle, módl się za nami.
św. Faustyno, módl się za nami
św. Janie Boży, módl się za nami.
św. Kamilu de Lellis, módl się za nami.
św. Joanno Beretto Molla, módl się za nami.
św. Józefie Moscati, módl się za nami.
bł. Hanno Chrzanowska, módl się za nami.
św. Rochu, módl się za nami.
św. Sebastianie, módl się za nami. Amen.

IV NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

Czwarta Niedziela nazywana jest od pierwszego słowa antyfony na wejście Niedzielą Radości (laetare). Radowanie się w Wielkim Poście może wydawać się dziwne, a jednak Kościół w tę wyjątkową niedzielę do niej zachęca. Św. Paweł pisze: „Niegdyś byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości”. Na półmetku Wielkiego Postu mamy cieszyć się ze świadomości, że pokuta i umartwienie to tylko środki do celu, że prowadzą nas one ku oczyszczeniu. …