Każdemu z nas potrzebna jest serdeczna przyjaźń z Jezusem — Dobrym Pasterzem. On sam upewnia nas o tym, że jest dla nas bramą zbawienia i że przyszedł po to, byśmy mieli życie w obfitości (por. J 10, 7.10). A życie w obfitości ma jedynie ten, kto bardzo kocha. W psalmie responsorialnym wyrażaliśmy naszą radosną pewność, że niczego nam nie zabraknie, jeśli naszym Pasterzem będzie Jezus! Kto żyje w obecności Dobrego Pasterza, temu nie zabraknie także tego najcenniejszego skarbu, jakim jest świętość. Ta świętość, dzięki której możemy w szlachetny sposób wypełnić nasze powołanie, które podpowiada nam Ten, który nas rozumie i kocha.